Wat is dit plaatje een verschil met vorige week!!! Rustiger, lieflijker en gedetailleerder. Dat hangt allemaal met elkaar samen en dat is precies de reden waarom ik geen foto’s maak. De rust en stilte die hierin zit, zit in mij. Maar ook in de belofte voor een zonnige lentedag zonder al te veel wind. En de treinen die (weer eens) niet rijden, waardoor ik in alle rust achter het spoor kan staan.
Prompt komen er vlak na elkaar twee leuke hondjes aan me ruiken. En die willen geaaid natuurlijk.
Wat me opvalt zijn de lichtgroene blaadjes die opeens te zien zijn aan de bomen. De grote coniferen in de tuin van Huize Welgelegen. De lichtgele Forsythia, die bijna uitgebloeid is. Daarnaast een grijsbruine beukenheg, niet het mooiste in deze tijd van het jaar. ‘Precies als alles opgeruimd is in de lentetuin en het feest kan beginnen, laat de beukenheg zijn dorre blaadjes vallen zodat je weer opnieuw kunt beginnen’, schrijft Romke van de Kaa. En zo is het, hoogst irritant. En toch heb ik vorig jaar een stukje beukenheg geplant in mijn tuin, omdat het zo mooi kleurt bij de stenen van het huis.