Het is nu al warm, en het is pas half 11. In het dorp is de start van de grote quilttentoonstelling, waar ik even geweest ben. Een prachtig evenement, dat hier toch zomaar plaatsvindt. Ik hoor Engels, Duits, Italiaans; het is overal gezellig.
Dan even op weg naar een mooi huisje. Ik vind een prachtplekje onder de grote suikeresdoorns aan de Oosterstraat, vlakbij het gezondheidscentrum. Aan de overkant van de vrij smalle weg is dit prachtpandje. Het is een beetje erg dichtbij, maar ik probeer het te verkleinen. Het huisje is onderdeel van het ‘Openluchtmuseum Het Hoogeland’, en wordt geloof ik gewoon bewoond.
Het allerleukste is het eindeloze witte houten hek langs de weg. Je kunt natuurlijk al die paaltjes tekenen en uitsparen, die neiging had ik in eerste instantie ook. Maar als ik mijn aquarelpenseel in een mooi groen kleurtje doop, kan ik ook verticale streepjes zetten. Tien keer sneller, en speelser, vind ik.