De meidoornheg is in de laatste week toch weer een stukje uitgelopen. Het idee is om de hele heg ergens in de komende weken helemaal in te korten tot de uiteindelijk gewenste vorm. Hij wordt dan in zijn geheel een stuk lager, maar wel horizontaal en wat dichter begroeid denken we.
Het is vandaag zwaar bewolkt en droog, maar alles is nat van de mist. Alle topjes van de heg zijn duidelijk te zien met hun kleine verse knopjes. En aan al die topjes lopen lange draden van spinnen. Met druppels.
Ik lees dat die draden ‘struikeldraden’ heten. Dat is een beetje een vreemd woord voor insecten die bijna altijd vliegend langs komen. Hoezo struikelen ze dan? Ik zie in gedachten hoe een aanvliegend insect struikelt over die draden, het is een soort home-video. In ieder geval raken ze een draad en belanden ze in de ‘hangmat’. Dan denk ik dat die draad dus niet kleverig was, maar dat weet ik niet. Maar ‘hangmat’ is ook al zo’n raar woord, alsof die insecten eens lekker gaan liggen bruinen in de zon in hun hangmat. Zal je net zien, lig je op je rug en dan word je opgegeten, dat was niet de bedoeling! Insecten sterven op de meest gruwelijke manieren.
Als ik een blaadje in de hangmat gooi, komt er ook na een tijdje wachten geen spin. Die komen alleen als dat blaadje in doodsnood is denk ik.