Zwaar bewolkt met een vrij stevige wind. Maar droog.
Vandaag wilde ik richting Bedum aan de Onderdendamsterweg zitten. Toen ik eindelijk een plekje had en mijn tas uitpakte zag ik dat ik het schetsboek vergeten was. Ongelooflijk suf zeg, en vervelend, want ik moest tegen de wind in naar huis en weer terug. Drie kwartier later zat ik er weer. Het was een heel gekke plek, vlak aan de weg en precies na een bocht. Precies in het zicht van iedereen die de bocht om komt, dus alle automobilisten steken hun hand op. ‘Moi’.
‘Lastig, al die bomen,’ dacht ik toen ik wilde beginnen. Dus ik ben begonnen met de rechterkant van het huisje, dat is het meest rustige punt van het landschap. Van daaruit heb ik grote kleurvlakken gemaakt met kleurpotlood. Veel geel, sienna, oker en lichtbruin, en hier en daar een beetje paars, ik weet ook niet waarom, maar ik zie het. Zoals je een schilderij opzet. Daarna heb ik pas met mijn zwarte balpen getekend. Het is een leuke en heel bruikbare methode voor ingewikkelde bosschages zoals dit, en ik vind de sfeer goed geslaagd.
Terwijl ik zat te tekenen ging opeens de zon schijnen en vlamde het okergeel alle kanten op. Zo mooi.