En wéér staat alles vol met groene toefjes. Alleen heb ik het idee dat het dit jaar veel meer is. Kan goed kloppen, want meestal groeien planten.
Ik heb de Caryopterishoek veranderd. De Caryopteris is al lang dood, sterker nog, de tweede is ook dood. Dus kennelijk wil dat niet hier. Jammer, het is een intense blauwe kleur die ik graag in mijn tuin zou hebben. In Engeland zie je hele struiken, tegen warme muren aan, uitbundig bloeien. Maar inmiddels ben ik vijf jaar bezig en heb me voorgenomen om alleen nog dingen te planten die het doen. Variaties op de planten die ik nu heb, en stekken daarvan.
Dus wordt dit de varentuin. Er staat een prachtige grote koningsvaren die geweldig is en een schitterende herfstkleur heeft. Er staan Lysimachia’s die het heel goed doen. En nu heb ik voor het voorjaar de Scilla’s opgegraven en plukjes verspreid zodat het straks blauw wordt van de klokjes. Ook leuk. Als het allemaal maar bloeit.