‘TE KOOP’, zegt het bord bij de voordeur, en je zou op slag verliefd worden op zo’n huis. En al helemaal op de plek: aan de haven met een vrij uitzicht op het water en op Villa Welgelegen. Vlakbij het station. Een moordplek.
Ik ben aan de overkant van het water gaan tekenen, want vlak aan de weg was veel te dichtbij. En nog is de schets veel te groot geworden voor mijn vakje, puur uit enthousiasme. Ik had trouwens niet van tevoren een vakje getekend, en dan gaat het helemaal verkeerd bij mij.
Maar mooi is het. Met weer zo’n zelfde rood dak. En jonge meerkoetjes in het water; ook met een rood dak.