Het is een stuk helderder dan de laatste dagen en ook kouder. De voorspelde weersverandering klopte dus, en vanavond moet ik de jonge plantjes in de tuin beschermen. Het is elk jaar hetzelfde met mijn enthousiasme: te vroeg met mijn jonge spul.
Ik wilde samen met de poes een rondje kerktuin doen. Poes Pluma loopt altijd als een hondje achter me aan en voor me uit. Komt in galop langs stuiven om het volgende moment weer naast me te gaan lopen. Dat is gezellig, en dat vindt zij kennelijk ook, want ze komt naar me toe rennen als ik roep: ‘Pluma, wandelen!’ Vandaag niet.
Dan ga ik alleen met een schetsboek onder mijn arm (‘an artist is a sketchbook with a person attached’). Ik had een bepaald huis in gedachten om te schetsen vandaag. Maar dat huis lag toevallig in de schaduw, en dit huis straalde me tegemoet in het ochtendlicht. Nou, dat ben ik ook de beroerdste niet. Dus werd het dit huis.
Bij thuiskomst zie ik Pluma al op de uitkijk zitten voor het raam. Arme schat.